Studievertraging

Helaas, ik had het zo niet gepland, maar ik begin blij te worden met de uitlooptijd van de LOI van 2 jaar bij een HBO-opleiding. Een dik jaar geleden dacht ik de studie ‘makkelijk’ binnen de termijn van 4 jaar te gaan afronden. Het eerste jaar zou pittig zijn, want dan was meisje nog veel thuis, maar daarna (nu) zou het gaan als een tierelier met veel studeertijd overdag als de dame hele dagen naar school zou gaan. Nu heb ik inderdaad meer tijd voor mezelf gekregen, maar niet alle tijd gaat, zoals ik had gedacht/gepland, naar de studie toe. Ook getob met de gezondheid al bijna 4 maanden, werkt niet bevorderlijk.

Recent ben ik tot het besef gekomen, dat dingen soms tijd nodig hebben en dat ik behalve mama en student, ook nog wat tijd nodig heb voor mezelf. Door de opvoeding van kleuter, waar ik bijna compleet alleen voor sta, is er een blijvende vermoeidheid ingeslopen al vanaf het moment dat ze in mijn buik aan het groeien was, nu 5 jaar geleden. Ze is een engeltje en voor geen goud zou ik haar willen missen, maar het bewust kiezen voor het alleenstaand ouderschap, nu ongeveer 2,5 jaar geleden, betekent wel dat ik er grotendeels van de tijd alleen voor sta en dat dat veel energie kost. Niet teveel, nooit teveel voor mijn engeltje. Toch bemerk ik dat het mijn studietempo beïnvloed. De concentratie neemt nu eenmaal af als je moe bent en ook de zin in studeren is niet altijd aanwezig.

Door redenen moest ik in het najaar mijn stage onderbreken en nu in het voorjaar lijkt het weer tegen te zitten om de stage op een lekkere manier te doorlopen. De gezondheid wil niet echt stimulerend meewerken. Toch geef ik niet op. Maandag krijg ik mijn stagebeoordeling over blok 1 en beginnen we aan blok 2. Ik blijf het positief benaderen en er voor gaan, dat blok voor de zomervakantie goed te kunnen afsluiten.

De LOI doet zelf ook nog een duit in het zakje, zag ik vanmorgen in een binnenkomende mail. Ze gaan de online leeromgeving drastisch veranderen en daardoor kan ik onder andere zo’n twee maanden geen examen afleggen in de periode mei-juni-juli. Nu kan ik wel vooruit hoor, en ligt mijn concentratie voorlopig toch echt bij de stageblokken en kunnen de examens wel even wachten voor diverse vakken, maar een extra opgelegde vertraging vanuit de LOI is natuurlijk niet wenselijk. Als troost mag ik nog een maand extra over mijn studie doen. Totaal nu dus 6 jaar en 1 maand. Dat lijkt nog een hele tijd, en ja ik ben best lekker onderweg al en aan de eindfase van de Propedeuse bezig, máár ik moet altijd rekening blijven houden met toekomstige verdere vertragingen.

Het belangrijkste van het besef dat niet al mijn ‘eigen’ tijd naar de studie kan gaan, is wel dat het studeren daardoor leuker is en minder een ‘moeten’. Ik ‘wíl’ ook graag studeren en de ene periode ga ik sneller vooruit als de andere. Nu even wat trager, maar misschien van de zomer weer met een versnelling.

Dus een vertraging: ja!

Erg: Nee!